27 Kasım 2010 Cumartesi

...gecemin kırmızı ışığı

gecemin kırmızı ışığı...


..perdemi araladım güneş batarken gökyüzünü kaplayan kırmızı  ışığı doldurdum odama.. ördüğüm duvarları yıktım bu gece.. yayılan ışık kadar taş eksilttim beynimden.. savurdum tüm korkularımı.. bir kaç adım daha atabilmek için.

Funda Karatas
27/11/2010 
 

2 yorum:

  1. Bize umut aşılıyorsunuz. Biloğunuz renk uyumu bakımından da çok estetik. Merak ettim tekrar profilinize baktım. Yanılmamışım, sen bir sanatçısın. Sen de umutlu ol. Mutlu ol.

    Dün akşam yazdığın küçük bir öyküyü biloğumdan okuyarak, size bir kahve ısmarlvmış olurum;

    http://mefkuremiz.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  2. Tüm olanlar karşısında, attığım yanlış adımlarda dai umudumu yitirmek istemiyorum..

    ..hedeflerim var! şuan bir boşlukta, belirsizlikte bir o yana bi bu yana yürüyorum. adımlar atıyorum, atıyorum.. düşüyorum ve tekrardan kalkıyorum! karanlığıma sızan o ince ışığın kaynağını arıyorum.. bulasıya kadarda umudumu yitirmek istemiyorum ve yürümeye devam ediyorum..

    şansım düşlerime atasın beni..

    Blogunuzu takip ediyorum, çok teşekkür ederim..

    ..kahve keyifleriniz bol, kahveye tat veren muhabbetleriniz eksik olmasın..

    YanıtlaSil